Dieren nieuws
In deze mooie informatieve nieuwsblog kun je meer te weten komen over het volgende onderwerp:
Nieuws over: Dieren nieuws, inclusief een mooie YouTube film. Bron: Origins Explained YouTube
Hallo, het is Katrina! Mijn vriend David gaat me vandaag echt helpen , dus ik hoop dat je het leuk vindt! Hallo, het is David! Nummer 10: Monkey Island In 1974 werkte een jonge wetenschapper uit New York in de afgelegen jungles van Liberia, ingehuurd door een non-profitorganisatie genaamd het New York Blood Center. De non-profitorganisatie probeerde een vaccin te vinden voor een heleboel verschillende ziekten die allemaal verband hielden met het bloed. Ze financierden de oprichting van een laboratorium, geleid door de wetenschapper Betsy Brotman. Betsy zou medische tests uitvoeren op tientallen en tientallen chimpansees. Deze chimpansees waren besmet met alles, van hepatitis tot onchocerciasis. Zodra een chimpansee positief testte voor de ziekte waarmee ze waren geïnjecteerd, werden ze naar een geïsoleerd eiland gestuurd om de geïnfecteerden weg te houden van de normale populatie. Wat echt verbazingwekkend is, is dat het laboratorium , Vilab II genaamd, zijn werk in Liberia heeft voortgezet, zelfs tijdens burgeroorlogen in 1989 en 1999. Wat uiteindelijk de tests tot een einde bracht, zou de verontwaardiging in de VS zijn over de wreedheid die gepaard gaat met dierproeven. In 2005 werd het lab voorgoed stilgelegd en werden ongeveer 60 chimpansees overgebracht naar onbewoonde mangrove-eilanden. Verbazingwekkend genoeg leven deze apen daar nu nog steeds . De non-profitorganisatie bleef tien jaar lang voor de chimpansees zorgen nadat ze ze op het eiland had achtergelaten. Pas in 2015 trokken ze alle financiële steun volledig in, omdat ze niet langer voor de chimpansees konden zorgen. Het verzorgen van deze dieren had hen ongeveer $ 30.000 per maand gekost. Uiteindelijk leidde het werk dat Brotman in dat lab deed tot een vaccin tegen hepatitis B en een paar andere belangrijke dingen, zoals screeningstests voor hepatitis C. Het belangrijkste probleem is nu dat de chimpansees niet langer worden verzorgd, ondanks dat ze enorm lijden van de medische doorbraken die het lab kon maken. 9: The Monster Eagle en Giant Penguin Onderzoekers op de bodem van de wereld hebben twee nogal interessante ontdekkingen gedaan. In Australië ontdekten experts wat wordt beschreven als een angstaanjagende adelaar. In Nieuw-Zeeland hebben onderzoekers een monsterlijke pinguïn ontdekt. De adelaar leefde 25 miljoen jaar geleden in de buurt van Lake Pinpa. Archeologen zijn er maar in geslaagd om één exemplaar te ontdekken , een enkele verzameling van 63 gefossiliseerde botten die het skelet vormen. Ze zeggen dat het nauw verwant is aan de wigstaartarend, maar op een aparte tak van de stamboom. Professor Trevor Worthy vertelde de Britse pers dat het het meest verbazingwekkende fossiel was dat ooit in Australië is gevonden. De woeste vogel heet Archaehorax sylvestris en was eigenlijk niet zo groot. Zijn vleugels waren slechts ongeveer 15,2 cm lang, mooi miniatuur alles bij elkaar genomen. Dit is echter nog steeds de grootste soort adelaar die ooit in Australië is gevonden. En hoewel het klein was, was het gevaarlijk. Zijn poten waren ongeveer even lang als zijn vleugels, wat betekent dat hij buitengewoon lange klauwen had die hij kon gebruiken om prooien te hakken en te klauwen , waardoor het een van de gevaarlijkste roofdieren is die ooit in het prehistorische Australië hebben geleefd. Laten we nu naar Nieuw-Zeeland verhuizen voor de pinguïn. De pinguïn was ongeveer zo groot als een persoon, meer dan vijf voet lang (152 cm) en woog bijna 180 pond (81,6 kg). Stel je voor dat je oog in oog staat met een enorme pinguïn! Het stierf 56 miljoen jaar geleden uit en Paul Scofield noemde het een van de grootste pinguïnsoorten die ooit is gevonden.
De keizerspinguïn
Het is dramatisch anders dan de grootste soort van vandaag, de keizerspinguïn, die slechts iets meer dan 91 cm lang wordt. 8: Kannibaalmaki’s Een nieuwe studie heeft uitgewezen dat de maki’s die in Madagascar leven niet alleen knuffelig en schattig zijn, maar ook kannibalistisch. De grijze muismaki wordt overal in het dierenrijk de schattigste kannibaal genoemd. Dit is om veel redenen schokkend. Vóór deze studie gingen wetenschappers ervan uit dat kannibalisme bij primaten alleen voorkwam als een volwassene hun baby opat. En hoewel dit al verontrustend genoeg is, gebeurt het in een groot deel van het wild. Maar wetenschappers hadden nog nooit een primaat gezien die zich voedde met een andere volwassene… tot 2010. Dat was toen ze met hun eigen ogen getuige waren van een volwassen mannetjesmaki die de botten schoon plukte van een vrouwtjesmaki die hangend aan de vegetatie werd gevonden. Wetenschappers weten niet of de mannelijke maki het vrouwtje specifiek heeft gedood om haar op te eten. Het is waarschijnlijker dat de mannetjesmaki het dode vrouwtje ontdekte en tijdelijk de rol van andere aasvoeders op zich nam. Dit is echter nogal schokkend en verontrustend en het is de eerste keer dat een maki is ontdekt die zich bezighoudt met kannibalisme. 7: Exotisch Antarctica Er leven enge wezens op Antarctica die al heel lang in leven zijn.
Tullbergia mediantarctica
Onderzoekers Ian Hogg en Byron Adams gingen naar de Transantarctische Bergen op zoek naar deze vreemde dieren, naar een gebied waar de toppen meer dan 9000 voet boven het Antarctische ijs uitsteken, waar de temperatuur constant -40 graden is. (Zowel in Fahrenheit als in Celcius) Vanwege de droogte van de omgeving heeft veel van de grond op de bergen in tien- of zelfs honderdduizenden jaren geen water gezien. Dit betekent dat ze gestaag zout hebben verzameld , net zoals het oppervlak van Mars. En toch, ondanks zo’n barre omgeving, leven hier kleine wezens genaamd Tullbergia mediantarctica . Ze bloeien al 30 ijstijden. Deze wezens zijn zeer kleine insecten met tientallen bleekwitte poten, elk organisme kleiner dan een sesamzaadje. Ze leven onder het oppervlak van de grond en zoeken naar voedsel tussen korrels fijn zand. Ze zijn zo vatbaar voor uitdroging dat als ze uit het zand worden gehaald en worden blootgesteld aan de ijskoude lucht, ze onmiddellijk sterven. Je vraagt je af hoe zoiets zo la g heeft kunnen overleven. Als je bekend bent met de springstaart, een van de meest primitieve insecten die je in elk stuk aarde in je tuin kunt vinden, dan ken je de Tullbergia. Het zijn verschillende wezens, maar vrij gelijkaardig, alleen zeer gespecialiseerd in het leven in het noordpoolgebied. Onderzoekers geloven dat deze griezelige beestjes werden achtergelaten toen Antarctica ophield een jungle te zijn en veranderde in een bevroren woestenij. Maar ze konden zichzelf redden door in de grond te graven. Terwijl vrijwel alle andere dieren werden gedood, pasten deze insecten zich aan en bleven. 6: De tentakelslang Er is een slang met tentakels die uit zijn gezicht groeien. Het spijt me u te alarmeren, maar het is waar. De tentakelslang, zoals hij zo toepasselijk wordt genoemd, is de enige slang ter wereld met tentakels die uit zijn gezicht groeien. De tentakelslang is een aquatische soort. Het leeft in zoetwatermeren en rivieren, waar het 30 minuten onder water kan blijven voordat het weer opduikt voor lucht. Het is eigenlijk een vissenslang, en het is behoorlijk verontrustend. Het enige goede nieuws is dat je de tentakelslang niet hoeft tegen te komen, tenzij je in Thailand, Cambodja of Vietnam woont. Het leeft hier in rijstvelden, beekjes en overal waar het water ondiep genoeg is om onzichtbaar in de modder rond te glijden. Maar laten we het hebben over de tentakels. Onderzoekers hebben een van deze slangen gescand met behulp van een elektronenmicroscoop. Ze ontdekten dat de tentakels net als de tentakels van een octopus uit zichzelf kunnen kronkelen . Hoewel deze een stuk korter zijn, vonden wetenschappers enorme hoeveelheden zenuwcellen in de tentakels, wat suggereert dat de slang ze gebruikt om prooien te detecteren terwijl ze door het modderige water bewegen. Omdat de slang onder water niet kan zien in een waas van modder en vuil, gebruikt hij zijn tentakels om te detecteren waar het voedsel is, waarbij hij de tentakels in wezen als een extra paar ogen behandelt. 5: Unknown Blob Een griezelig en verontrustend kloddermonster is onlangs ontdekt op een strand in Australië. Het werd meteen een fascinatie voor nieuwsgierige strandgangers, maar ook voor wetenschappers. De klodder werd bij eb naast de oceaan gespot op Kemp Beach, in de buurt van het Great Barrier Reef. Niemand kon het ding identificeren, zelfs de lokale bevolking niet die gewend is aan bizarre wezens en miniatuur zeemonsters die aanspoelen op hun kusten.
Vreemde vissoorten
Eén gok was dat het een tomatenkwal zou kunnen zijn, terwijl anderen zeiden dat het van de blobfish-familie zou kunnen zijn . Gezien de uitgestrektheid van de oceaan en hoe weinig we eigenlijk weten over de wezens die onder het oppervlak leven, kan het gewoon een nog onontdekte soort zijn. Wat denk je dat de merkwaardige roodbruine klodder op het Australische strand was? Een simpele kwal? Een soort blobfish? Laat me je theorieën weten in de reacties en vergeet niet op abonneren te klikken voor het einde van de video! 4: Raucous Fish Er is een vis die klinkt als een heel luid machinegeweer. En in een schokkende nieuwe ontdekking door een nogal ongelukkig team van onderzoekers, heeft het een van de luidste omgang van elk wezen in het dierenrijk. In feite is de Gulf corvina-vis zo ondraaglijk luid tijdens het paren dat hij andere dieren doof kan maken. Het is eigenlijk het oceaanequivalent van je buren die tijdens hun privétijd zo ongepast luid zijn dat je trommelvliezen scheuren. Deze enorm verontrustende ontdekking kwam terug in 2014 toen een paar onderzoekers vier dagen onder water met microfoons doorbrachten om de paaisessies van de Golf corvina te bestuderen. Tussen maart en mei zijn er ongeveer 1,5 miljoen van deze schreeuwende monsters verzameld in de Colorado River Delta om te paren. Het wordt een soort groepsaangelegenheid, met tienduizenden vissen die allemaal tegelijkertijd paren . Het geluidsniveau dat door al deze schreeuwende vissen wordt gegenereerd, is zo immens dat het problemen veroorzaakt voor de dolfijnen en zeeleeuwen die in het gebied leven, waarbij sommigen zelfs hun gehoor voor de rest van hun leven verliezen. Maar waarom gebeurt dit? Onderzoekers zeggen dat het de mannelijke corvina-vis is die de luide kwakende geluiden maakt om vrouwtjes aan te trekken . Maar elk gekraak kan oplopen tot 192 decibel. Dat is genoeg om het trommelvlies van een persoon te scheuren. En als er duizenden en duizenden van deze vissen zijn die allemaal hetzelfde geluid maken op hetzelfde moment, is het net het slechtste muziekconcert ter wereld. 3: Forel die meth doet In alweer een schokkende ontdekking van vissen begint forel verslaafd te raken aan meth. Volgens rapporten hebben illegale drugs een enorme impact op de zoetwaterdieren. Er zijn sporen van methamfetamine gevonden – ook andere drugs, maar meth in het bijzonder – waardoor vissen verslaafd raken als het in onze waterwegen sijpelt. Uit laboratoriumexperimenten bleek dat de beekforel, een vis die in Oost-Europese rivieren leeft, verslaafd raakt aan methamfetamine wanneer hij wordt blootgesteld aan methamfetamine . Ze worden minder actief, krijgen te maken met ontwenningsverschijnselen als het meth-gehalte in het water daalt, en ze hebben moeite zich voort te planten en zelfs op voedsel te jagen. Met andere woorden, de vissen raken verslaafd aan het medicijn en zijn niet meer in staat om zichzelf te voeden. Pavel Horky van de Czech University of Life Sciences in Praag, zei dat de resultaten van de tests hem verrasten. Vooral omdat de implicatie is dat gebruikers van meth in de mensenwereld ervoor zorgen dat vissen in onze ecosystemen net als zij verslaafd raken. Hoe komt al deze meth in onze zoetwaterstromen en rivieren? Het wordt gemetaboliseerd door het lichaam van een gebruiker en vervolgens uitgestoten via urine en afval. Veel van zijn afval komt weer in de waterwegen terecht, met kleine sporen van meth die eruit lekken. Maar tegenwoordig zijn er zoveel mensen die verlammend verslaafd zijn aan de drug dat die kleine sporen zich beginnen op te stapelen, wat gevolgen heeft voor de natuur. 2: Covid Deer In Iowa hebben onderzoekers van Penn State een angstaanjagende en nogal verontrustende waarheid ontdekt. Het blijkt dat witstaartherten covid van mensen hebben opgevangen. Ja, mensen hebben het virus op de een of andere manier op herten overgedragen. Dan verspreiden de herten het snel naar elkaar. 80% van de herten die tussen april 2020 en januari 2021 door onderzoekers werden bemonsterd, vertoonden een infectie met het virus. Wat echt bizar is, is dat niemand er helemaal achter kan komen hoe het hert het virus überhaupt van mensen heeft gekregen. Het is niet zo dat mensen en herten in dezelfde coffeeshops rondhangen. Er is ook geen bewijs dat herten het virus hebben doorgegeven aan mensen. Toch is dit een lastige ontwikkeling geweest. Hoewel er nog niets geks is gebeurd, zeggen wetenschappers dat het feit dat herten zo gemakkelijk besmet zijn, betekent dat de hele populatie in feite een smeltkroes van mutaties is. Het is mogelijk dat covid in witstaartherten muteert totdat het aanzienlijk gevaarlijker is dan het nu is, en dan terug springt naar de menselijke populatie. 1: Kraaienbegrafenissen We weten allemaal hoe intelligent kraaien zijn, maar wist je dat ze eigenlijk begrafenissen houden voor hun gevallen vrienden? Volgens een schokkend rapport van National Geographic besteden intelligente kraaiachtigen, dat wil zeggen een groep vogels waaronder kraaien en raven , bijzondere aandacht aan dode vrienden. Deze begrafenissen houden meestal in dat de vogels zich verzamelen rond een gevallen kameraad, elkaar luid roepen en onstuimig zijn. Maar de begrafenis is misschien niet zo ontroerend. Studenten van de Universiteit van Washington hebben onlangs enkele bevindingen gedaan die suggereren dat de kraaien niet echt rouwen om hun verloren vriend, maar eerder proberen te achterhalen of de dood een bedreiging voor henzelf vormt. De kraaien krijsen en onderzoeken het vertrek van een andere kraai, alleen om erachter te komen of ze zelf in gevaar zijn. Het is volkomen egoïstisch en helemaal niet zoals een respectvolle begrafenis. Hoewel het voor de kraaien natuurlijk volkomen logisch is. De kraaien moeten mogelijke bedreigingen identificeren en uitzoeken of ze het gebied moeten vermijden. Wat er aan de buitenkant uitziet als een vreugdevol feest rond een omgekomen kraai op de stoep, is in werkelijkheid een stel kraaien dat krijst in afwachting van gevaar. Welke van deze verontrustende ontdekkingen over dieren heeft je het meest verrast? Laat het me weten in de comments en vergeet niet op die abonneerknop te drukken! Heel erg bedankt voor het kijken en we zien je snel weer voor weer een schokkende video!